تسبیح در شرعیت اسلامی

کلمه تسبیح  در زبان عربی به الفاظ ( سُبحه و مُسْبَحه)  ذکر گردیده است.
سْبیح، یا سبحه، عبارت از ، دانه‌های  نباتی ، ودانه های  سنگی و یا دانه های شیشه است که  مسلمانان توسط توسط آن  بعد از ادای  نماز ویا هم در وقت های مختلف  مصروف ذکر پروردگار خویش میگردند ، وبرخی هم  در مساجد تعداد اذکار خویش را بر آن می شمارند .

خوانندۀ محترم !

میخواهم درین  نوشتــه وموضعات را در مورد  اینکه اولین بار تسبیح توسط کدام انسانها مورد  استفاده قرار گرفته؟ تسبیح چگونه   به ادیان  آورده  و مروج شد؟ مسلمانان از کجا به تسبیح  رو آوردند؟  واینکه استعمال تسبیح برای اذکار از  روش پیامبر بزرګوار اسلام محمد مصطفی صلی الله علیه وسلم میباشد ویا اینکه استعمال  تسبیح در دین مقدس اسلام بدعت است طوریکه  برخی  از علما ی  اسلام بدان عقیده دارد؟ مورد بحث قرار دهم .

برای دریافت کتاب استاد محمد سعید بشکل pdf اینجاه کلیک کنید!