ترجمه وتفسیر « احمد » ـ جزء سی‌ ام (30 )

در سوره های مندرج جز ء سی آم اکثراً به معرفی حوادث قیامت ازجمله در( سوره‌ی نبأ، أواخر نازعات، عبس و دو سوره‌ی تکویر و انفطار). اشاره بعمل آورده است.
دربرخی ازسوره های جزء سی ام مباحث علمی ازاخلاق نیک و بد به بحث گرفته شده است که از جمله میتوان از: (سوره‌ی مطففین، فجر، بلد، لیل، ضحی و ماعون، نام برد).
هکذا درسوره های جزءسی ام به مخلوقات متعددی از جمله آفتاب، ماه، شب، روز وهنگامِ چاشت، قسم خورده شده است. و طولانی‌ ترین قَسَم های قرآن که یازده بارمی باشد درسوره‌ی شمس بعمل آمده است.
هکذا درسوره های جزء سی آم ازداستان‌ تعدادی ازامت‌های پیشین یادآوری شده.

برای بازکردن کتاب اینجا کلیک کنید!

د خوښۍ خبر :

زموږ د مسجد دغه پاڼه چي د تخنیکي ستونزو له کبله د یوې مودې لپاره بنده سوې وه، دغه ده اوس مو بیرته د لیدونکو پر مخ پرانیسته.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
سورۀ الحجرات
جزء 26

سورۀ حجرات درمدینه نازل شده است و دارای هجده آیه ودو رکوع میباشد.

وجه‌ تسمیه :

نام این سوره «حجرات» که از آیۀ چارم این سوره گرفته شده است. در این سوره تعلیم آداب برای آنعده از أعـراب که رسول الله صلی الله علیه وسلم را از پشت ‌حُجره‌های‌ زنان‌ مؤمن‌ و پاک نهادش‌ (رضی الله عنهن)‌ صدا میکردند.

سورۀ شریف به نام سوره‌ى «حجرات» موسوم شد؛ زیرا الله متعال درآن احترام خانه ‌هاى پیامبر یعنى حُجره‌های که همسرانش یعنی مادران مؤمنان (رضى اللّه عنهنّ) در آن سکونت داشته، یادآور شده است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
سورۀ الفتح
جزء 26

سورۀ فتح در مدینه نازل شده و دارای بیست ونه آیه وچهار رکوع میباشد.

وجه‌ تسمیه:

این‌ سوره‌ به‌ سبب‌ افتتاح‌ آن‌ با مژده‌ فتح‌ مُبیـن برای‌ پیامبرصلی الله علیه وسلم، «فتح‌» نامیده‌ شد. در حدیث‌ شریف‌ به‌ روایت‌ عبدالله بن‌ مغفل‌ (رض) آمده‌ است‌ که‌ فرمود: «در سال‌ فتح‌ (یعنی‌ فتح‌ مکه‌) رسول‌ الله صلی الله علیه وسلم در مسیر راه‌ سوار بر مرکب‌ خویش‌ سوره‌ فتح‌ را خواندند و در آن‌ ترجیع‌ کردند (یعنی‌ صدای‌ خود را در گلو گردانیدند)».

شأن نزول سورۀ فتح :

970- حاکم و غیره از مسور بن مخرمه و مروان بن حکم روایت کرده اند: سورۀ فتح ازاول تا آخردر مسیرراه مکه تا مدینه در شان حدیبیه نازل شده است.(حاکم 2 / 459.).

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
سورۀ محمـد
جزء 26

سورۀ محمد در مدینه نازل شده ودارای سی وهشت آیه وچهار رکوع میباشد.

وجه‌ تسمیه :

این‌ سوره را ازآن‌ جهت سورۀ «مُحَمّد» می گویند که:‌ در آیۀ‌ دوم‌ از آن بیان‌ فرو فرستادن‌ قرآن کریم‌ بر‌ مُحَمّد صلی الله علیه وسلم آمده‌ است‌ و به‌ سبب‌ این‌ که‌ احکام‌ جنگ‌ با کفار نیز در این‌ سوره‌ بیان‌ شده‌ است‌، به ‌نام‌ سورۀ‌ «قِتال‌» نیز نامیده ‌می‌شود.

این سوره متصل بعد پس از هِجرت رسول أکرم صل الله علیه و سلّم به مدینۀ منوره فوراً نازل شد.

طوری که صحابی جلیل القدر حضرت عبد الله بن عباس (رض) فرموده که آیۀ 13 «كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ» آیۀ مکی است؛ زیرا زمانی نازل شد که آن حضرت صلی الله علیه وسلم، به عزم هجرت از مکه بیرون آمده بود وبه آبادی مکه وبیت الله نگاه می کرد و میفرمود: ای مکه از تمام شهر های جهان تو پیش من محبوب تر هستی و اگر اهل مکه مرا ازاینجا بیرون نمی کردند، من به اختیار خودم مکه را ترک نمی کردم، ودر اصطلاح مفسرین به آیاتی که حین سفر هجرت به مدینه نازل شده، مکی می گویند.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
سورۀ الأحقاف
جزء 26

سورۀ الأحقاف در مکۀ مکرمه نازل شده و دارای سی وپنج آیه وچهار رکوع میباشد.

وجه‌ تسمیه :

نام گذارى اين سوره به «احقاف»، بر اساس آيۀ 21، در بيان ماجراى حضرت هود و قوم عاد است. که خداوند متعال به سبب طغیان و جبروتشان آنها را نابود کرد. محل سکونت آنها در احقاف واقع در سرزمین یمن بود: «وَ اُذْکُرْ أَخٰا عٰادٍ إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقٰافِ».

همچنان طوریکه در فوق یاد آور شدیم این سوره در مکۀ مکرمه نازل شده است، جز آیه های 10 و 15 و 35 که مدنی اند، و آیه هایش 34 یا 35 است.

این‌ سورۀ مبارکه‌ بدان‌ جهت‌ «احقاف‌» نامیده‌ شد که‌ در آن‌ از احقاف‌ ـ که‌ منازل‌ ومسکن قوم‌ عاد در یمن‌ بود والله تعالی به سبب طغیان و جبروتشان آنها را نابود کرد. «وَ اُذْکُرْ أَخٰا عٰادٍ إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقٰافِ.»

اين سوره، آخرين سورۀ از سوره‏ هاى هفتگانه ‏اى است كه با حروف مقطّعه‏ «حم» شروع شده و در تمامى آنها بعد از اين حروف، سخن از نزول قرآن و اهميّت آن است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
سورۀ الحدید
جزء 27

سورۀ حدید در مدینۀ منوره نازل شده و دارای بیست ونه آیه و چهار رکوع میباشد.

وجه‌ تسمیه:

این‌ سوره‌ بدان‌ جهت «حدید» نامیده‌ شد که‌ در آیۀ (25) ازآن‌ به‌ منافع‌ حدید (آهن‌) که نقش مهم و تعیین کننده ای در شکل گیری، رشد و گسترش تمدن پیشرفته بشری دارد، توجه‌ داده‌ شده‌ است‌. وطوریکه امام قرطبی‌ گفته‌ است‌؛ این‌ سوره‌ از نظر جمهور مفسران ‌مدنی‌ است‌ و قولی‌ که بر مکی بودن این سورۀ آمده است، قول ضعیف می باشد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
سورۀ الواقعة
جزء 27

سورۀ وَاقِعَه در مکۀ مکرمه نازل شده و دارای نودوشش آیه و سه رکوع میباشد.

وجه‌ تسمیه:

این‌ سوره‌ به این دلیل «واقعه‌» نامیده‌ شده است که به اساس فرمودۀ حق‌ تعالی: «إِذَا وَقَعَتِ ٱلوَاقِعَةُ» (الواقعة: 1) از جمله نام های قیامت بود، آغاز شده‌ است‌.

فضیلت‌ سورۀ وَاقِعَه :

درباب فضیلت‌ سورۀ واقعه حدیثی داریم که توسط حضرت أنس (رض) روایت شده است که؛ رسول الله صلی الله علیه وسلم فرموده اند: «سورۀ‌ واقعه‌ سورۀ توانگری‌ است‌ پس‌ آن‌ را بخوانید و به‌ فرزندان خویش نیز آنرا تعلیم دهید».

تعداد آیات، کلمات وحروف آن:

تعداد آیات سورۀ واقعه طوریکه در فوق هم متذکر شدیم به نودوشش آیه می رسد.تعداد کلمات این سوره سیصدوهفتادوهشت کلمه بوده (البته اقوال علماء در این بابت اختلافی می باشد)، تعداد حروف آن به هزاروهفتصدوسه حرف بالغ می گردد که: (البته اقوال علماء در این بابت اختلافی میباشد).

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
سورۀ الْقَمَرِ
جزء 27

سورۀ قمر در مکۀ مکرمه نازل شده ودارای پنجاه وپنج آیه وسه رکوع میباشد.

وجه‌ تسمیه:

این‌ سوره‌ به‌ سبب‌ افتتاح‌ با خبر دادن‌ حق‌ تعالی‌ از دو پاره‌ شدن ‌ماه‌ (شقُ القمر) به‌ عنوان‌ معجزه‌ای‌ برای‌ رسول‌ الله صلی الله علیه وسلم، «قمر» نامیده‌ شد.

«قمـر» یعنی ماه، اين كلمه بیست‌وهفت بار در قرآن عظیم الشأن بكار رفته و هدف از آن، قمرِ معلوم یعنی القمر با الف و لام تعریفه است نه اقمار کُرات دیگر.( قاموس قرآن، جلد 6، صفحه 33)

فضیلت سورۀ قَمَرِ:

قبلاً در بیان‌ فضیلت‌ سورۀ «ق‌» نیز نقل‌ کردیم‌ که‌ رسول‌ الله صلی الله علیه وسلّم دو سوره‌ «ق‌» و «قمر» را در نمازهای‌ عید اضحی‌ و فطر می‌خواندند زیرا این‌ دو سوره‌، مشتمل‌ بر مژده‌ها، هشدارها، بیان‌ آغاز و اِعادۀ آفرینش‌، توحید، نبوت‌ و غیر آن ‌از مقاصد عظیم‌ اند.

سورۀ النَّجْم
جز ء 27

سورۀ نجم در مکۀ مکرمه نازل شده دارای شصت دو آیه و سه رکوع میباشد.

وجه‌ تسمیه :

نام سوره برگرفته از آيۀ اول این سوره‌ است، زیرا الله متعال‌ آن‌ را با قسم خوردن‌ به‌ نجم‌ آغاز نموده‌ است‌ که به این ترتیب این سوره «نّجْم‌» نامیده‌ شده است.

تعداد آیات، کلمات وحروف :

قابل یاد آوری است که:سورۀ (نجم) به استثنای این( آیه 32) که می فرماید: «الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى» (همان) کسانی‌که از گناهان کبیره و اعمال زشت  جز گناهان صغیره  دوری می‌کنند بی‌گمان پروردگار تو گسترده آمرزش است، و او نسبت به شما داناتر است، هنگامی‌که شما را از زمین پدید آورد، و هنگامی‌که شما در شکم مادران‌تان بصورت جنین‌هایی بودید، پس خودتان را نستائید (و پاک نشمارید) او به کسانی‌که پرهیزکاری نمودند داناتر است.)